จะไปให้ไกลทำไมกัน
เป็นสารคดีบันทึกการเดินทางของนักมานุษยวิทยาและนักสังคมวิทยาที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก ทว่าไม่ได้นำเอาการเดินทางและสิ่งที่พบเห็นเป็นเป้าหมายของการเล่าเรื่อง เป้าหมายของการเดินทางในหนังสือเล่มนี้อยู่ภายใน คือการเข้าใจความหมายของชีวิตของผู้เขียน โดยใช้ภาษาที่งดงาม ผสานไปกับความรู้ ข้อสังเกตที่ละเอียดอ่อน และข้อมูลสนับสนุนที่ประกอบเข้ากันอย่างลงตัว
เมื่อวัยเด็ก
เป็นสารคดีบันทึกความทรงจำในวัยเยาว์ เปี่ยมไปด้วยคุณสมบัติของนักเขียนสารคดี ไม่ว่าจะเป็นความช่างสังเกต ใส่ใจในการเก็บรายละเอียด รวมถึงการบันทึกรายละเอียดเหล่านั้น อันมีทั้งความรู้ ความทรงจำ ภาพถ่าย และวัตถุดิบอื่น ๆ อย่างเป็นระบบ นับเป็นตัวอย่างของการทำงานงานสารคดีที่ดี แม้เนื้อหาจะเป็นความทรงจำส่วนบุคคล ทว่าหนักแน่นด้วยสีสันของเรื่องราวในยุคสมัยที่ผู้เขียนอยู่ในวัยเด็ก ทำให้เหตุการณ์มากมายในสังคมไทยไม่สูญหายไปในประวัติศาสตร์
