กลางทะเลขี้ผึ้ง ของ ธาร ธรรมโฆษณ์ เป็นกวีนิพนธ์ที่เขียนขึ้นจากประสบการณ์ชีวิตในวัยเยาว์ มีกลิ่นอายของท้องถิ่น คติชนวิทยา ผนวกเข้ากับปรัชญาทางพระพุทธศาสนาที่ผู้เขียนเคยใช้ชีวิต ใต้ร่มกาสาวพัสตร์ โดยใช้ฉันทลักษณ์กลอนสุภาพ โคลง และเพลงกล่อมเด็กภาคใต้ เป็นเอกลักษณ์ที่มีเสน่ห์ สอดแทรกแนวคิดเกี่ยวกับความเป็นไปของสภาพสังคม วิถีชีวิตความเป็นอยู่ โดยผู้เขียนมีความเพียรพยายามเน้นให้เข้าถึงสัจธรรม แม้ชีวิตจะเหมือนการเดินทางกลางทะเลขี้ผึ้ง ให้มีพลังแหวกว่ายไปถึงแก่นแห่งหลักธรรม