กรองและค้นหา

เซเว่นบุ๊คอวอร์ด ครั้งที่ 2

เซเว่นบุ๊คอวอร์ด ครั้งที่ 2

PAND’A STORY

ภาพสวย แต่การใช้ภาษายังไม่ค่อยดีนัก

ขบวนการเด็กซ่า…แบบมีระเบียบ

การวาดภาพยังมีความเป็นเด็ก ใช้ภาษาถูกต้อง

Alive

วางรูปแบบนิยายภาพได้ดี การแสดงอารมณ์ของตัวละครดีมีความต่อเนื่องของตัวละคร

ในคืนมีฝัน ในวันมีไฟ

บทกวีมีความหลากหลาย ทั้งกลอน กพย์ยานี และกาพย์ฉบัง ด้านฉันทลักษณ์ ผู้เขียนรู้ฉันทลักษณ์ดี ดูจากการเขียนตัดคำในกลอนวรรคแรกของกลอนบางบทบางตอน ที่สามารถส่งสัมผัสบังคับไปวรรคต่อไปได้อย่างลงตัว ด้านวรรณศิลป์ ใช้คำง่ย ไม่ต้องแปล ไม่ต้องตีความ ถ้อยคำกระชับ และหลายตอนดูเหมือนพยายามเล่นกลอักษรด้วย ผู้เขียนไม่ได้เขียนกลอนแต่ละวรรคให้จำนวนคำและจังหวะลงตัวอย่างกลอนสุนทรภู่ หากแต่ปล่อยการใช้จำนวนคำตามอารมณ์ ผู้อ่านจึงต้องกำหนดจังหวะเอาเอง ซึ่งเป็นความตื่นเต้นผสมกับความกระโดกกระเดกไปอีกแบบต่างจากฉันทลักษณ์กลอนที่ราบเรียบตามแบบลีลากลอนสุนทรภู่ เนื้อหา เป็นความรักความโหยหาแบบตามวัยกับโลกทัศน์ ตามมุมมองของผู้เขียนที่ยังไม่มีคำตอบ ด้วยการทิ้งภาระไว้ให้ผู้อ่านคิดต่อ มีข้อน่าสังเกตว่ากลอนหลายชิ้นที่ผู้เขียนดูเหมือนยังไม่พอใจ หรือยังไม่จุใจในกลอนจบวรรดสุดท้าย จึงแต่งกลอนสองวรรคท้ายสำรอง ทำให้รู้สึกถึงความไม่มั่นใจของผู้เขียน ในการเขียนบทกวี ขอให้ผู้เขียนมีความมั่นใจ และกล้าตัดสินใจที่จะเขียนผลการตัดสิน

ยังมีหวัง

เนื่องจากผู้เขียนมีอายุเยาว์กว่าทุกคนที่ส่งหนังสือเข้าประกวด สำนวนในการเขียนดี รู้จักเอาสิ่งเล็กๆ น้อยๆ มาเขียนเป็นเรื่องราว มีแววจะเป็นนักเขียนที่ดี เขียนเรื่องยังไม่เสมอต้นเสมอปลาย ยังไม่รู้จักใช้บทเจรจา ให้พยายามเขียนอีก ให้เขียนในเรื่องที่มีประสบการณ์ตรง เช่น สิ่งที่ได้ไปพบหรืออ่านมา เรียนรู้ลักษณะคำประพันธ์ อ่านเรื่องที่ชนะการประกวดเพื่อที่จะได้ทราบถึงวิธีการเขียน

ธรรมชาติแห่งชีวิต

ผู้เขียนมีความตั้งใจที่จะถ่ายทอดธรรมชาติออกมา ในรูปแบวรรณศิลป์ ผู้เขียนยังใช้กลเม็ดในการเขียนเรื่องสั้นได้ไม่ดีนัก ทำให้เรื่องน่ประทับใจอ่านแล้วไม่ประทับใจ ยังพิมพ์ตัวสะกดผิดมาก การวางลำดับเนื้อเรื่องยังไม่แยบยล ควรศึกษาในด้านเทคนิคการเขียนเพิ่มเติม

รวมเรื่องสั้นติดมันและอันตรายร้อยแปด

เขียนแบบเรื่องสั้น ที่มีหักมุมตอนจบ พรรณนาเนื้อเรื่องได้เห็นภาพพจน์ การนำเสนอมีกลวิธีที่แยบยล สามารถนำเรื่องธรรมดา เรียบง่าย มาบรรยายให้ผู้อ่านคาดไม่ถึง ใช้ภาษาพูดมาปนกับภาษาเขียนในช่วงบรรยาย ไม่มีการตรวจทานอย่างรอบคอบ มีการสะกดคำผิด และการเว้นวรรคไม่ถูกต้องหลายแห่ง ถ้าจะจัดพิมพ์ควรมีบรรณาการกิจและในเนื้อเรื่องควรมีภาพประกอบ ในการจัดทำหนังสือ ควรเชิญนักเขียน ผู้จัดทำภาพประกอบ และบรรณาธิการมาหารือกัน

ผู้พิทักษ์กาลเวลา

ใช้ตัวละครวัยเดียวกับวัยรุ่น สื่อความหมายให้ผู้อ่านในวัยนี้ได้ มีแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ เน้นความสัมพันธ์ของครอบครัว สอนให้คนรู้จักทำงานทำงานให้มีคุณค่า สะกดคำผิด ได้ความคิดจากเรื่องอื่น ในการเขียนเรื่องต่อไปผู้เขียนควรเขียนเลขหน้าด้วย ถ้าจะจัดพิมพ์ควรมีบรรณาธิการกิจและในเนื้อเรื่องควรมีภาพประกอบ

ชุมนุมผมไม่ธรรมดานะ

เป็นเรื่องที่มีฉากเกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน ซึ่งทำให้อ่านเข้าใจง่าย เป็นเรื่องเกี่ยวกับด้านวิทยาศาสตร์และการอนุรักษ์ธรรมชาติ ซึ่งผู้เขียนสื่อความหมายได้ดีในหมู่วัยรุ่น ภาษาที่ใช้เรียบง่ายแต่มีความหมาย จงใจยัดเยียดบทความ ความรู้มากเกินไป ใส่บทความทางวิชาการเป็นบทๆ ผู้เขียนยังไม่มีการวางแผนที่ดีในการประพันธ์ สร้างตัวละครมาหลายตัวแต่ลืมใช้ ภาพประกอบในเรื่องเป็นเพียงภาพร่าง ถ้าจัดพิมพ์ควรทำภาพให้สมบูรณ์ ถ้าจะจัดพิมพ์ควรมีบรรณาการกิจและในเนื้อเรื่องควรมีภาพประกอบ

Immortal Crystal อมตะลูกแก้วแค้น

มีความคิดสร้างสรรค์ เขียนถูกต้องตามหลักการประพันธ์ เนื้อเรื่องสนุก ชวนติดตาม ลำดับเรื่องยังวกวน ภาษาที่ใช้บางตอนฟุมเฟือย ชื่อเฉพาะภาษาอังกฤษในเรื่องน่าจะเขียนเป็นคำไทย ชื่อเกาะน่าจะใช้ภาษาไทย จะลึกลับกว่า ถ้าจะจัดพิมพ์ควรมีบรรณาธิการกิจ และในเนื้อเรื่องควรมีภาพประกอบ

หัวแตงโม-หัวเปลี่ยนไป ใจเปลี่ยนแปลง

ฝีมือการวาดภาพดี การลำดับภาพและการเสนอเรื่องราวดี มีเอกลักษณ์ เฉพาะตัวมีความทันสมัยและความคิดสร้างสรรค์ แต่ยังมีข้อผิดพลาดในการใช้คำและใช้ภาษาไทย

เตะระเบิดไม่ต้องเปิดตำรา เล่ม ๑-๒

ผู้วาดภาพมีความเป็นตัวของตัวเองสูง วาดภาพสวย มี Action มุมภาพดี การดำเนินเรื่องและการเชื่อมต่อภาพดี พระเอกมีบุคลิกเป็นเด็กบ้านนอก จับต้องได้ เนื้อหาใกล้ตัว อ่านแล้วสร้างแรงบันดาลใจในการเป็นนักฟุตบอล/นักกีฬา การใช้คำและภาษาไทยดี มีข้อผิดพลาดน้อย

มัสซาลา-จาปาตี

เป็นหนังสือที่ว่าด้วยเรื่องราวชีวิตที่หลายหลาก สีสันแห่งความคิด ความรู้สึกของผู้คนที่เกิดขึ้นและดำรงอยู่ ในประเทศอินเดียผ่านประสบการณ์ของนักเรียนไทยที่ต้องใช้ชีวิตและสัมผัสอินเดียนานกว่า ๒ ปี รวบรวมไว้ซึ่งเรื่องราวของหญิงสาวอินเดียในศตวรรษที่ ๒๑ความนิยมที่น่าแปลกใจของภาพยนตร์อินเดีย ความศรัทธาแห่งนาฏกรรมอินเดีย จิตวิญญาณ แห่งประเทศอินเดีย และเรื่องราวของชายชราชาวทิเบตที่ต้องสูญเสียถิ่นฐานบ้านเกิด ก่อนจะอพยพสู่อินเดียด้วยปวดร้าว พร้อมทั้งความหมายของกระจกสองด้านกับอินเดียดินแดนกลิ่นเครื่องเทศ

ทำมาหากินบนถิ่นไทย

เป็นเรื่องราวน่ารู้เกี่ยวกับการประกอบอาชีพต่างๆในเมืองไทยสมัยก่อนซึ่งผู้เขียนเรียบรียงจาก “รูปยาชิกาแรต” ที่แถมมาในซองบุทรีในอดีตจำนวน ๕๐ ภาพ ที่เป็นลักษณะเดียวกันเป็นภาพคนไทยบ้าง คนจีนบ้าง หรือคนชาติอื่นๆ ก็มีโดยเฉพาะภาพคนจีนจะสะท้อนถึงคนจีนรุ่นแรกๆ ที่อพยพมาจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน มาแสวงหาที่อยู่ใหม่ในเมืองไทย ที่รียกกันว่า “เสื่อผืนหมอนใบ”และโดยคนจีนเหล่านั้นได้ประกอบอาชีพสุจริต โดยไม่เลือกว่าจะเป็นอาชีพอะไรเพียงแต่ขอให้ได้เงินมาเลี้ยงชีพเพื่อความอยู่รอดเท่านั้น ผู้เขียนได้คั้นคว้าหข้อมูล และเรียบรียงเรื่องราวไว้อย่างน่าสนใจ อีกทั้งยังสอดแทรกความรู้เกี่ยวกับคนจีนและเมืองจีนไว้พร้อมสรรพ และได้นำรูปยาชิกาแรตอันเป็นข้อมูลหลักมาพิมพ์ป็นภาพสีเหมือนจริงประกอบไว้ทุกรูปด้วยทำให้หนังสือสวยงาม น่าอ่านและ น่าสะสม

เจิ้งเหอ แม่ทัพขันที “ซำปอกง”

ผู้เขียนบรรยายถึงความมโหฬารของขบวนเรือรบของแม่ทัพใหญ่เจิ้งเหอที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์แห่งนาวีมนุษยชาติ อีกทั้ง ยังได้เล่าเรื่องราวการเยือนกรุงศรีอยุธยาของแม่ทัพเจิ้งเหอ ราวสมัยรัชกาลพระรามราชาธิราช ถึงรัชกาลสมเด็จพระอินทราชาธิราชที่ ๑ หนังสือเล่มนี้ผู้เขียนได้แรงบันดาลใจในการเขียน จากการได้ไป กราบสักการะองค์หลวงพ่อโตซำปอกงที่วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหารแห่งย่านกุฎีจีน ธนบุรีและจากการค้นคว้าผู้เขียนได้พบความมโหฬารของขบวนเรือแห่งราชวงศ์หมิง โดยได้เปรียบเทียบให้เห็นภาพอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ ขอบเขตแดนที่กองเรือยักษ์มังกรท่องไปถึงนั้น มีนับตั้งแต่แดนในอุษาคเนย์ อินเดีย และแอพริกา รวมราว ๓0 ประเทศ และเมื่อเทียบกับประวัติศาสตร์การค้นพบโลกใหม่ของนักเดินเรือฝ่ายตะวันตก คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส พบทวีปอเมริกาและคิดว่าดินแดนที่เขาพบผืนนี้คือหมู่เกาะเอเชียตะวันออกในปี ๑๔๙๒ ซึ่งห่างจากช่วงที่แม่ทัพเจิ้งเหอออกทะเลครั้งแรกถึง ๘๗ ปี และเรือของโคลัมบัสวีรบุรุษผู้ค้นพบ โลกใหม่ยังเล็กกว่าเรือมหาสมบัติของจีนถึง ๔ เท่า ซึ่งเป็นการด้นคว้า ศึกษาข้อมูลอย่างละเอียดลึกซึ้ง และมีการนำเสนอข้อมูลเหล่านี้อย่างน่าสนใจ

๗๐ นักสู้แห่งตะรุเตา

เป็นหนังสือที่ถ่ายทอดเรื่องราวของนักโทษการเมือง ๗- คน ที่ถูกส่งตัวไปกักกันที่เกาะตะรุเตาและเกาะเต่า ระหว่างปี พ.ศ. ๒๔๘๒-๒๔๘๗ อย่างละเอียดและลุ่มลึก ผู้เขียนได้เดินทางไปศึกษาและสำรวจสถานที่ทางประวัติศาสตร์ เช่น เกาะตะรุเตา เกาะเต่า ลังกาวีกันตัง และควนเนียง ด้วยตนเอง พร้อมทั้งค้นคว้าเพิ่มเติมจากงานเขียนงานวิจัยอีกหลายเล่ม เนื่องจากเห็นว่า เกาะตะรุเตามีส่วนเกี่ยวข้องกับการพัฒนาระบอบประชาธิปไตยของเมืองไทย รวมทั้งเป็นสีสันและมีจุดเด่นที่ประวัติศาสตร์ที่คนไทยมิอาจมองข้าม

ลูกผู้ชายชื่อบรรลุ

เป็นอนุทินชีวิตของนายแพทย์บรรลุ ศิริพานิช อันเป็นสารคดีที่เหมาะแก่ยุคสมัยในปัจจุบัน หนังสือได้แสดงให้เห็นชัดเจนว่านายแพทย์บรรลุเป็นคนตรง มีความซื่อสัตย์สุจริตสูง เคร่งครัดในความถูกต้องและชอบธรรม สมควรเป็นตัวอย่างของคนรุ่นหลังได้อย่างดีผู้เรียบเรียงสรรหาเรื่องที่ดี มีประโยชน์ต่อการสร้างสรรค์และพัฒนาคุณภาพชีวิตมีข้อมูลมาก จนเป็นสารคดีเชิงวิซาการได้ และถึงแม้จะมีเนื้อหาเชิงวิชาการ แต่ผู้เขียนก็รู้จักดำเนินเรื่องอย่างมีเทคนิคให้น่าอ่านราวกับนวนิยายด้วยการผูกปม คลายปม ซึ่งสร้างปมต่อไป ทำให้ผู้อ่านอยากติดตามเรื่อยไปจนตลอดเล่ม ในเชิงวรรณศิลป์ ผู้เรียบเรียงทำได้ดี เป็นขั้นตอนชวนอ่านมีน้ำหนักน่าเชื่อถือเพราะส่วนใหญ่เป็นบันทึกส่วนตัวของนายแพทย์บรรลุเอง และให้ความรู้เกี่ยวกับสภาพท้องถิ่นชนบทและเหตุการณ์บ้านเมืองพร้อมทั้งความเห็นของนายแพทย์บรรลุสรุปได้ว่าเป็นเรื่องใกล้ตัวผู้อ่านให้ทั้งความรู้และความคิด จึงเป็นหนังสือที่ควรสนับสนุนให้พิมพ์เผยแพร่ให้มากๆ ต่อไป เป็นการทำงานการค้นคว้าทางสารคดีเป็นครั้งแรกทั้งจากการสัมภาษณ์และการค้นคว้าจากเอกสารทำได้ดีมาก น่สนับสนุนให้มีการทำสารคดีประวัติบุคคลสำคัญของไทยให้มากขึ้นเพื่อเป็นแบบอย่างในการส่งเสริมให้คนอื่นๆ ทำต่อไป

หมอกฝัน ม่านฟ้า ห่าฝน

เป็นหนังสือรวมกวีนิพนธ์หลายปีต่อเนื่อง อาจมีข้อผิดพลาดด้านฉันทลักษณ์และสัมผัสผิดบ้าง แต่ไม่ถือว่าฉกรรจ์ สำนวนโวหารสร้างสรรค์ มีระดับคุณภาพ การสรรคำใช้พลิ้วกลมกลืน ใช้ถ้อยคำฉันทลักษณ์ ความหมายต่างๆ ลงตัว มีความเป็นหมวดหมู่ ความมีมิติ ของกวีมองได้กว้าง ไกล ลึก ข้อที่น่าชมเชยคือ เขียนในลีลาฉบับที่หายาก โดยรวมแล้วผลงานเหนือกว่าชิ้นอื่น

หัวใจดอกไม้

เป็นงานเขียนเชิงจิตวิทยาที่กล่าวถึงปมชีวิตในด้านลึก โดยเฉพาะด้านของผู้หญิงนำธรรมชาติของมนุษย์มากล่าว ผ่านการนำเสนอด้วยภาษาที่ละเมียดละไมเปี่ยมด้วยวรรณศิลป์ ซึ่งให้ความสำคัญในเชิงพรรณนามาก

สายลมบนถนนโบราณ

เป็นเรื่องสั้นที่มีความละเมียดละไมในการใช้ภาษา เปี่ยมด้วยวัฒนธรรมและวิถีการดำเนินชีวิตของชาวลาวและเขมรในสังคมอีสานแบบโบราณ เรื่องน่าอ่าน บรรยายน่าสนใจและผูกเรื่องดี

ลิ้นชักที่เลิกใช้

เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่นำเสนอเรื่องได้อย่างน่าสนใจทุกเรื่อง ผู้เขียนมองได้ลึกและมองในมุมที่คนอื่นอาจมองข้าม โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิง

เรื่องสั้นของคนรักลูก

เป็นเรื่องสั้นแบบฉบับที่มีการหักมุมได้อย่างน่าสนใจ น่าติดตาม อ่านแ ผู้เขียนเขียนเกี่ยวกับความรักระหว่างพ่อ แม่ ลูก โดยใช้สำนวนภาษาที่ละเมียดละไม มีเป้าหมายชัดเจน ถึงแม้จะมีเรื่องราวเพียงแง่มุมเดียว แต่ผู้เขียนก็มีวิธีการนำเสนอเรื่องอย่างหลากหลาย

เรื่องชื่นใจ

เป็นเรื่องสั้นที่แสดงความผูกพันของครอบครัว เพื่อน แสดงความดีงามของจิตใจจบได้ดีทุกเรื่อง สอนใจได้ สอนให้คิด โน้มน้าวให้เด็กกล้าหาญ มีความกตัญญูทำให้คนมองโลกในแง่บวก

บัตรทองคำ

เป็นเรื่องสั้นที่มีการวิพากษ์วิจารณ์สังคมอย่างกล้าหาญ ใช้ภาษโน้มน้าวใจให้คล้อยตามได้ดี สะท้อนปัญหาทางด้านสังคมและการเมือง

ในโพรงมล้างวิญญาสมัย

สะท้อนภาพสังคมชนบทภาคกลางในมุมมองของวิถีชีวิตชุมชนคนเชื้อสายลาว ซึ่งมีข้อมูลชีวิตของชาวชนบทที่น่าสนใจ ทั้ขนบธรรมเนียม ประเพณี และวัฒนธรรม ผู้เขียนให้ความใส่ใจกับการเลือกสรรถ้อยคำ และช่างคิดจนอาจเรียกได้ว่า ปั้นภาษา

นิทานกลางแสงจันทร์

เป็นเรื่องสั้นที่ใช้สำนวนภาษาได้ละเมียดละไม เข้าใจง่ายและลึกซึ้ง เปรียบเทียบเฉียบคมและสะท้อนสังคม โครงเรื่องมีมุมมองเกี่ยวกับชีวิตที่เลือกสรรได้เหมาะกับเรื่อง

ดอกไม้สั่นดาวไหว

เป็นหนังสือสำหรับผู้ที่ชอบอ่านเรื่องสั้นโดยเฉพาะ เนื้อเรื่องมีหลากหลายอารมณ์สร้างโครงเรื่องได้อย่างทันสมัย เหมาะแก่คนรุ่นใหม่ เป็นเรื่องเสียดสีเย้ยชีวิตของคนในสังคมปัจจุบัน เขียนเรียบๆ ง่ายๆ แต่อ่านสนุก ไม่น่าเบื่อ เขียนได้กระชับและฉับไว

ดวงใจยังส่องฝัน

ใช้ภาษาสละสลวย มีจินตภาพ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงรูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัสเก็บรายละเอียดทางด้านอารมณ์ได้ดี ให้ความรู้สึกของตัวละครโดยเฉพาะแง่มุมเกี่ยวกับความรัก

จักรวาลอนันต์ การเดินทางไม่สิ้นสุด

ภาษาราบรื่นชวนอ่าน ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องแนววิทยาศาสตร์ แต่ละตอนมีเอกลักษณ์และไม่ซ้ำแนวกัน

กระตั้วแทงเสือ

บางเรื่องในกระตั้วแทงเสือเปรียบเทียบได้ดี สะท้อนสภาพชีวิตของคนในเมืองใหญ่เช่น ภาพชีวิตบนรถโดยสารประจำทาง จากการมองคนขับรถเมล์ร่วมฯ ด้วยความรังเกียวเปลี่ยนเป็นเข้าใจมากยิ่งขึ้น หรือการสะท้อนให้เห็นภาพของคนทำงานในเมืองใหญ่อาชีพพนักงานบริษัท เป็นต้น