เซเว่นบุ๊คอวอร์ด ครั้งที่ 13

สะกดรอยสินไช  เป็นงานสารคดีเต็มรูปแบบ เล่าเรื่องราวของวรรณกรรมสินไซ อันเป็นวรรณคดีท้องถิ่นประจำภาคอีสานของไทย และของท้องถิ่นอุษาคเนย์  เสน่ห์ของผลงานชิ้นนี้อยู่ที่การเล่าเรื่อง ผู้เขียนพาเราก้าวสู่วรรณกรรมสินไซด้วยวิธีการของนักสืบวรรณกรรม คือสืบค้นด้วยตัวผู้เขียนเอง  ประกอบเข้ากับภาษาราบรื่นเรียบง่าย แต่ครบรสชาติ ให้ทั้งความรู้และความสนุกจากการเดินทาง นับเป็นสารคดีที่พร้อมทั้งเนื้อหาสาระและกลวิธี  

ไม่มีขาใช่ว่าไม่มีลมหายใจ เป็นสารคดีที่มีความสละสลวยของภาษาที่ใช้ ดำเนินเรื่องอย่างต่อเนื่องราบรื่น นำเสนอชีวิตของคนที่น่าจะสิ้นหวังแต่ไม่สิ้นหวัง ทั้งยังมีความลุ่มลึกให้กำลังใจแก่ผู้อ่านที่อาจรู้สึกว่าชีวิตด้อยโอกาส โดยมีลีลาภาษาเขียนที่สวยงาม ราบรื่นเพลิดเพลิน และสะเทือนใจ

Bon Voyage! บนเส้นทางข้าแผ่นดิน  บันทึกเรื่องราวชีวิตข้าราชการสองคนที่เป็นพ่อและลูก โดยลูกเป็นผู้เล่าเรื่อง สะท้อนให้เห็นการปฏิบัติงานราชการอย่างซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ สะท้อนชีวิตข้าราชการในอดีต ผู้เขียนได้เห็นภาพ มีรายละเอียดของยุคสมัย เห็นสัมพันธภาพของคนในครอบครัวอันอบอุ่นและงดงามผ่านกลวิธีทางวรรณศิลป์ที่ทำให้เรื่องมีรสชาติ มอบบทเรียนสำคัญให้ผู้อ่านว่าด้วยความสุจริตที่รอบคอบ กล้าหาญ ยืนหยัดต่อสู้เพื่อความถูกต้อง เป็นแบบอย่างให้อนุชนรุ่นหลังได้ศึกษาเป็นแนวทางการดำเนินชีวิต จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2

MOSTLY CLOUDY มีเมฆเป็นส่วนมาก นำเสนอประเด็นแปลกใหม่เกี่ยวกับเทคโนโลยีในโลกแห่งอนาคต ทั้งวิเคราะห์และวิพากษ์เทคโนโลยี รวมถึงผูกโยงให้เห็นว่า เทคโนโลยีสมัยใหม่มีความสัมพันธ์กับสังคมและวัฒนธรรมอย่างไร แม้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จะสลับซับซ้อนและปรับเปลี่ยนเร็วมาก แต่ผู้เขียนจับประเด็นได้ดีและมีจินตนาการเฉียบคมในการเล็งเห็นถึงผลกระทบต่อชีวิตและสังคมมนุษย์ทั่วโลก เป็นหนังสือที่ให้ความรู้ สะท้อนความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย แสดงถึงความแตกต่างระหว่างโลกแห่งความเป็นจริงกับโลกเสมือนจริง เป็นตัวแทนวิธีคิดและการดำเนินชีวิตของคนยุคใหม่ มีลีลาการเขียนที่สนุก เร้าใจ และชวนติดตาม จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1

มหาวิทยาลัยบนคันนา ชาวนาอัจฉริยะ 1 ไร่ 1 แสน เป็นเรื่องเล่าจากชีวิตจริงที่หลากหลายด้วยภาษาที่เรียบง่าย ถ่ายทอดหลักการและแนวทางขององค์ความรู้เกษตรสรรพสิ่ง 1 ไร่ 1 แสน อันเป็นนวัตกรรมการเกษตรอินทรีย์แห่งยุคสมัย โดยนำเสนอแนวคิดใหม่ในการเกษตรที่อิงแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจในการทำการเกษตรให้คนรุ่นใหม่ตระหนักว่าวิชาชีพเกษตรกรเป็นวิชาชีพที่มีเกียรติ และสามารถสร้างฐานะอันพออยู่พอกินได้โดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมหรือเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น ผู้เขียนยังมองทะลุไปถึงบริบททางสังคม ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ และความไม่สมดุลกันระหว่างชนบทกับเมือง ให้ความรู้ที่มีคุณค่า เหมาะกับความต้องการของสังคมไทย คือการปลูกข้าวให้มีคุณภาพสูงสุด ประหยัด และรักษาสิ่งแวดล้อมให้มีคุณค่า คือดินอุดม น้ำสะอาด อากาศบริสุทธิ์และทัศนียภาพสวยงาม ให้ความสำคัญกับหลักการปลูกข้าวที่ประณีต ใส่ใจ ตั้งใจ และเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ โดยใช้วรรณศิลป์นำเสนอแนวคิดให้เข้าใจได้กระจ่างแจ้ง เพลิดเพลิน มีเทคนิคการนำเสนอหลายรูปแบบ จึงอ่านได้อย่างเพลิดเพลิน มีตัวอย่างประกอบอย่างสมเหตุสมผลและเหมาะกับการดำเนินเรื่อง เหมาะสมที่จะได้รับรางวัลชนะเลิศ

When I was there : หน้าพระลานไม่นานนี้ เป็นงานเขียนแนวปกิณกะ เล่าเรื่องด้วยภาพสีน้ำสวยงาม ประกอบคำบรรยาย กล่าวถึงสถานที่ อาคาร ร้านค้า ตลอดจนผู้คนทั้งในและนอกมหาวิทยาลัยศิลปากร ครอบคลุมบริเวณหน้าพระลาน ท่าช้าง ท่าพระจันทร์ ข้ามฟากไปถึงฝั่งวังหลัง  เลือกจุดที่น่าสนใจจากมุมมองที่หลากหลายและจากความทรงจำของผู้เขียนสมัยเป็นนักศึกษามัณฑนศิลป์ ทำให้ผู้อ่านได้รู้จักสถานที่บรรยากาศ และชีวิตของคนบริเวณนั้นในอดีต ในแง่มุมที่น่าสนใจ และชวนติดตาม

เมื่อเกรียนไปเรียนธรรม เป็นงานประพันธ์แนวอัตชีวประวัติ สะท้อนชีวิตที่ผกผันของวัยรุ่น นักศึกษาศิลปะ จาก “เด็กแนว เด็กติสต์ เด็กเกรียน” ผู้มีมุมมอง อุดมการณ์ และความมุ่งหวังจะแสวงหาตัวตนที่แท้จริง มาสู่สมณเพศด้วยการบวช ณ วัดป่าแห่งหนึ่ง เพื่อศึกษาธรรมะสำหรับใช้ดำเนินชีวิตหลังเรียนจบ ทำงาน และสร้างครอบครัว โดยหวังจะกลับมาบวชอีกครั้งหลังผ่านชีวิตแบบฆราวาสแล้ว  แต่เมื่อได้สัมผัสธรรมะและตระหนักถึงความจริงของชีวิตที่มีเวลาจำกัด จึงเปลี่ยนวิถีชีวิตมุ่งสู่ทางธรรมะตราบจนปัจจุบัน หนังสือเรื่องนี้แม้จะมิใช่บันเทิงคดี  แต่ดำเนินเรื่องชวนติดตามแบบการสนทนา เนื้อหามีสาระและแทรกคติธรรมไว้อย่างเหมาะสม  สำนวนภาษาสละสลวย  มีอารมณ์ขัน จึงเหมาะสมและมีคุณค่าสำหรับเยาวชนวัยรุ่นในช่วงวัยที่มีความสับสนในชีวิต  ได้แนวคิดและการปฏิบัติเพื่อรู้จักตนเอง ขจัดความทุกข์และมีความสุขอย่างร่มเย็น  

 ความทรงจำอยู่ที่ไหน ความคิดถึงอยู่ที่นั่น เป็นเรื่องที่หลานชายเล่าถึง “อี๊” ที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจนโตในตึกแถวย่านเยาวราช  เมื่อหลานมองย้อนกลับไปได้เห็นความรักความเอาใจใส่ที่ได้รับ แม้อี๊ไม่ได้เรียนหนังสือแต่เห็นคุณค่าของการศึกษา จึงทุ่มเทให้หลานชายได้เรียนในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง ซื้อหนังสือราคาแพงให้หลาน ส่วนอี๊ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับการทำงาน และไปเที่ยวไหว้พระทำบุญกับเพื่อนทั้งในประเทศและต่างประเทศ การเล่าเรื่องทำให้เห็นวัฒนธรรมความเป็นอยู่ของชาวไทยเชื้อสายจีนที่ยึดมั่นความกตัญญูต่อบรรพบุรุษ เชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าทำให้ชีวิตดีขึ้น สะท้อนให้เห็นการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาและความคิดของคนต่างวัย กลวิธีการเขียนใช้ภาษาเรียบง่าย สละสลวย บทสนทนาเป็นธรรมชาติ ตัวละครมีความชัดเจนสมจริง  จึงเป็นหนังสือดีมีคุณค่า สมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2

ห้องเรียนไม่มีฝา นำเสนอชีวิต ความเป็นอยู่และการศึกษาของสามเณร โดยเฉพาะการศึกษาวิชาบาลี ผ่านเรื่องราวชีวิตของ ‘มูเล’ เด็กชายชาวใต้ บุตรเจ้าของค่ายมวย  ผู้เปลี่ยนเส้นทางชีวิตตนเองและความมุ่งหวังของบิดาจากสายการต่อสู้บนผืนผ้าใบมาสู่เส้นทางสายพุทธศาสนา ด้วยการสนับสนุนและชี้นำของ ‘หลวงลุง’ เจ้าอาวาสวัดประจำหมู่บ้านผู้เป็นที่เคารพอย่างสูงในท้องถิ่น ‘สามเณรมูเล’ ได้ไปศึกษาวิชาบาลี ณ  วัดป่าแห่งหนึ่งอย่างมีความสุข    หลังสำเร็จการศึกษาสอบผ่านเปรียญธรรมประโยค 1-2  ‘สามเณรมูเล’ ได้กลับถิ่นกำเนิดเพื่อนำประกาศนียบัตรไปถวายให้ ‘หลวงลุง’ ผู้มีพระคุณและพบหน้าบิดามารดา ผู้มีความปีติในความสำเร็จและก้าวหน้าทางธรรมะของบุตร ในทำนองเดียวกับที่ ‘สามเณรมูเล’ มีความสุขและภาคภูมิใจ ที่ได้บวชและศึกษาธรรมะแผนกบาลี ทำให้ผู้มีพระคุณมีความสุข ซึ่งเชื่อกันว่าตัวเองก็ได้บุญ  พ่อแม่ก็ได้บุญ การนำเสนอเนื้อหาได้แบ่งเป็นตอนสั้น ๆ เริ่มต้นอย่างชวนอ่านและจบอย่างน่าติดตาม  ตัวละครมีความสมจริง เป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวา  สอดแทรกสาระและความรู้ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องอย่างเหมาะสมและแนบเนียน ผ่านการบรรยายและบทสนทนา  มีการเปรียบเทียบคมคายเห็นภาพพจน์  การบรรยายเรื่องเรียบง่าย สละสลวย ชัดเจน เรื่องราวเกี่ยวกับพระและเณร เป็นเรื่องที่รู้เฉพาะผู้บวชเรียน  หนังสือเรื่อง ห้องเรียนไม่มีฝา จึงเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับผู้อ่านทั้งเยาวชนและผู้ใหญ่   โดยเฉพาะเมื่อถ่ายทอดโดยผู้มีประสบการณ์ตรงและมีความสามารถทางภาษาอย่างดียิ่ง หนังสือเรื่องนี้จึงเปี่ยมด้วยสาระและบันเทิงที่บริสุทธิ์  ทำให้ผู้อ่านเบิกบานและสุขใจ  จึงเป็นหนังสือดีมีคุณค่า สมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1  

ลูกชายแดน เป็นหนังสือที่สะท้อนให้เห็นถึงความทุกข์ยากของคนที่อยู่ชายแดน แม้ผู้เขียนจะนำเสนอในรูปแบบของบันเทิงคดี แต่เป็นความจริงของชีวิตที่ทำให้ผู้อ่านได้รู้ถึงวิถีชีวิตของคนไทย ยามได้รับผลกระทบจากสงครามในประเทศเพื่อนบ้าน ผู้เขียนเสมือนตัวละครเอกเล่าเรื่องราวในวัยเด็กที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดจากภัยสงคราม ครอบครัว ญาติพี่น้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก    พ่อกับแม่ที่เป็นชาวนาต้องดิ้นรนทำมาหากิน ซึ่งผู้เขียนได้ให้รายละเอียดจากชีวิตจริงและประสบการณ์ในการทำนา มาถ่ายทอดได้อย่างน่าสนใจ นอกจากนี้ ผู้เขียนยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการศึกษาว่าจะช่วยให้พ้นจากความยากจน  ทั้งเป็นโอกาสที่จะพ้นจากภัยสงคราม โดยสอดแทรกไว้ในกลวิธีนำเสนออย่างแนบเนียน สงครามในกัมพูชาจบลงแล้ว แต่อดีตยังฝังใจผู้เขียน ซึ่งได้รับผลกระทบจากระเบิดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด รอยบาดแผลยังคงปรากฏอยู่จนทุกวันนี้  ผู้เขียนได้ถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องราวให้เราอ่านอย่างชวนติดตาม โดยดำเนินเรื่องสลับเหตุการณ์ สภาพสงคราม การทำมาหากินโดยเฉพาะการทำนา ชีวิตในวัยเด็ก โรงเรียนและบุคคลในหมู่บ้านที่ผู้เขียนรู้จัก และนำเสนอตัวละครอย่างเด่นชัดเป็นตอน ๆ ไป หนังสือเรื่อง ลูกชายแดน ของ เชาวลิต ขันคำ จึงสมควรได้รับรางวัลชนะเลิศ ประเภทวรรณกรรมสำหรับเยาวชน

เรื่องเล่าทั้ง 7 เรื่อง ในหนังสือ YOUNG & WILD  ของ จิรัฏฐ์  ประเสริฐทรัพย์  มีที่มาจากเรื่องราวของหนุ่มสาวรุ่นใหม่ 7 คน ที่กล้าเดินออกมาจากวิถีการดำเนินชีวิตแบบเดิมที่(น่าจะ)ราบเรียบและปลอดภัย เพื่อมาสร้างเส้นทางสายใหม่ที่เชื่อว่าถูกต้องและเหมาะสมสำหรับตน ผู้เขียนมิได้เสนอภาพคนเหล่านั้นออกมาตรง ๆ แต่เลือกหยิบแง่มุมบางส่วน มาใส่ไว้ในเรื่องสั้นที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของตน  จนเป็นเรื่องสั้นที่สร้างสรรค์และแฝงนัยซับซ้อน  มีการนำเรื่องประเภทเหนือจริงมาสอดแทรกไว้ในเนื้อหาสาระได้อย่างแนบเนียน หนังสือเล่มนี้ ยังมีความแปลกใหม่ที่นำประวัติของบุคคลซึ่งเป็นที่มาของเรื่องสั้นแต่ละเรื่อง มาผนวกไว้ท้ายเรื่องด้วย นับเป็นแนวทางทดลองในการนำเสนอเรื่องสั้น และหนังสือรวมเรื่องสั้นอีกรูปแบบหนึ่ง YOUNG & WILD จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2  รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทรวมเรื่องสั้น ประจำปี พ.ศ. 2559

เรากำลังจะกลายพันธุ์  เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นจำนวน 8 เรื่องของเกริกศิษฏ์  พละมาตร์   มีความน่าสนใจในด้านศิลปะการเขียน การสะท้อนภาพและความคิดของผู้คนในสังคมทั้งแบบเก่าและแบบใหม่ ผู้เขียนนำเรื่องราวเกี่ยวกับความเชื่อและคตินิยม มาผสมผสานกับวิถีชีวิตปัจจุบัน และนำเรื่องเหนือจริงมาซ้อนทับกับเรื่องจริงได้อย่างน่าสนใจ ผู้เขียนมีความสามารถทั้งในการใช้ภาษา บรรยายและพรรณนาได้อย่างเห็นภาพ   ใช้กลวิธีการนำเสนอหลายลักษณะ ทั้งเรียบง่าย และซับซ้อน  เพื่อแสดงปฏิกิริยาต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคม หนังสือรวมเรื่องสั้น เรากำลังจะกลายพันธุ์  จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2    รางวัลเซเว่น บุ๊คอวอร์ด ประเภทรวมเรื่องสั้น ประจำปี พ.ศ. 2559    

แผนพัฒนาความฉลาดของเมืองคนโง่ เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 24 เรื่องของอภิชาติ  จันทร์แดง ที่ใช้รูปแบบของเรื่องสั้น-สั้น อย่างมีศิลปะและเปิดปลายให้ผู้อ่านขบคิดต่อ การถ่ายทอดความเป็นจริงที่หลากหลายในสังคมนั้นเต็มไปด้วยชั้นเชิงที่ซ่อนเงื่อน ให้ตีความได้หลายนัย ด้วยมุมมองที่น่าสนใจ  ใช้ภาษาที่มีท่วงทำนองแปลกใหม่ สั้นกระชับแฝงไปด้วยความหมาย ผู้เขียนสร้างสรรค์เนื้อหาที่มีสาระผูกโยงทั้งด้านการเมือง สังคม ชีวิต ในลักษณะที่เป็นปัจเจก เน้นความรู้สึกของตัวละครโดยมิได้พิพากษา กระตุ้นให้คิดโดยไม่ได้ตั้งคำถามและไม่ต้องการคำตอบที่ชัดเจน แต่แสดงความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงร้อยรัดกันอย่างลึกซึ้งระหว่างวัตถุและจิตใจ เช่นเรื่อง  “สนามเด็กเล่น” ที่ไม่ได้เป็นแค่สนามเด็กเล่น หรือ  เรื่อง “ใครสักคนอยู่ตรงนั้น:ร่ม”  ร่มอาจไม่ได้เป็นเพียงอุปกรณ์กันฝนเท่านั้น เรื่องสั้น 24 เรื่อง เป็นเสมือนกระจกที่สะท้อนสภาพสังคมในมุมต่าง ๆ  เมื่อนำมาประกอบเข้าด้วยกันก็ทำให้เห็นภาพรวมความชำรุดของสังคม เป็นเรื่องสั้นชุดหนึ่งที่ท้าทายกับการตั้งคำถามเกี่ยวกับจิตสำนึกของคนในสังคมปัจจุบันได้เป็นอย่างดี รวมเรื่องสั้น  แผนพัฒนาความฉลาดของคนเมืองคนโง่  จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทรวมเรื่องสั้น ประจำปี 2559  

หุ่นไล่กา เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 9 เรื่องของไพฑูรย์  ธัญญา  แต่ละเรื่องสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาความขัดแย้งทั้งในสังคมเมืองและในสังคมชนบท ทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม เรื่องสั้นเรื่องสุดท้ายคือ “มหานครล่มสลาย” นั้น บรรดาปัญหาและความขัดแย้งดังกล่าวได้ถูกนำมาประมวลไว้อย่างครอบคลุม และสื่อแนวคิดร่วมของทั้งเล่มเกี่ยวกับเรื่อง “ความจริงและความลวง”  ได้อย่างน่าสนใจว่า ตราบใดที่ยังมีมนุษย์ (แม้เพียงสองคน) ตราบนั้นความจริงและความลวงก็ยังดำรงอยู่ในสังคม ความโดดเด่นของหนังสือรวมเรื่องสั้น หุ่นไล่กา อยู่ที่ความจัดเจนในการใช้ภาษาของผู้เขียนที่มีชั้นเชิงในการเล่าเรื่องอย่างเรียบง่าย เป็นธรรมชาติเหมาะแก่ลักษณะของเรื่อง ผู้เขียนนำเสนอเนื้อหาที่หนักอึ้งและแนวคิดที่แหลมคม ด้วยลีลาการเขียนที่มีท่วงทำนองยั่วล้อ เสียดสี ประชดประชัน แต่ชวนคิด  ถ้อยคำ สำนวนโวหารและภาพพจน์ทั้งในการบรรยาย การพรรณนา และบทสนทนาสามารถสร้างภาพและบรรยากาศได้อย่างมีสีสัน มีชีวิตชีวา ก่อให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างหลากหลายโดยเฉพาะอารมณ์ขันซึ่งเป็นเสน่ห์ดึงดูดใจให้เพลินอ่าน หนังสือรวมเรื่องสั้น หุ่นไล่กา  จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ดประเภทรวมเรื่องสั้น ประจำปี พ.ศ.2559

JUICE 2 YOUNG BLOOD ฝีมือการวาดภาพอยู่ในระดับดี  แสดงบุคลิกตัวละครและอารมณ์ตัวละครได้ดี มีการจัดองค์ประกอบของภาพหลากหลายพอประมาณ เนื้อเรื่องเป็นเรื่องส่วนหนึ่งของชีวิตวัยรุ่น บอกเล่าการแสวงหา ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะแสวงหาอะไร แสดงความรู้สึกสับสนวุ่นวายและมองเป้าหมายอนาคตไม่ชัดเจนแน่วแน่ คุณค่าของเรื่องนี้ คือ ผลกระทบที่สะท้อนให้เห็นความคิดเห็นระหว่างคนต่างวัย และคนในวัยเดียวกัน และอาจมองพฤติกรรมของวัยรุ่นโดยใช้บรรทัดฐานของตนเอง JUICE 2 YOUNG BLOOD จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2  ประเภทนิยายภาพ (การ์ตูน)

ใต้แสงธูป เป็นหนังสือการ์ตูนที่ผู้เขียนมีความกล้า  มีอิสระในการนำเสนอแต่ไม่นอกกรอบรูปแบบนิยายภาพ    มีฝีมือทักษะในการลำดับภาพอย่างต่อเนื่อง  เขียนภาพได้ประณีตละเอียดสวยงาม ลายเส้นทันสมัยมีน้ำหนักมีมิติเก็บรายละเอียดได้ดี การจัดองค์ประกอบของช่องการ์ตูนและลำดับภาพดูมีความเคลื่อนไหวน่าสนใจและชวนติดตาม  โดยให้ภาพแสดงการเล่าเรื่องมากกว่าคำบรรยาย การสร้างภาพประสานกับเรื่องได้อย่างดี  มีอารมณ์บุคลิกกลมกลืนกับเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องมีการลำดับเรื่องดี บทต่อบทตอนต่อตอนของเรื่องดี เค้าโครงเรื่องบอกเล่าความสัมพันธ์ของหญิงสาวกับวิญญาณในมิติร่วมสมัย โดยใช้วิญญาณเป็นตัวแทนหรือสัญลักษณ์ที่บอกเล่าแก่นแท้ของคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่มีความกล้า ความกลัว ความเชื่อ ความเหงา ความต้องการเพื่อนในมุมมองโลกแง่ดี ผู้เขียนได้จินตนาการภาพน่าสนใจและน่าติดตาม ใต้แสงธูป ให้คุณค่า สะท้อนแง่คิดความเชื่อด้านปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนกับวิญญาณในมิติร่วมสมัย การจัดรูปเล่มและองค์ประกอบของภาพโดดเด่นสื่อสารได้ดีมีคุณค่า จึงสมควรได้รับรางวัลชนะเลิศ ประเภทนิยายภาพ (การ์ตูน)

รักในรอยบาป นำเสนอความ “แตกสลาย” อันเป็นชะตากรรมร่วมกันของตัวละคร ภายใต้เงื้อมเงาของ เงาจันทร์ แผลแรกจากประสบการณ์ผลักหลายชีวิตเข้าสู่วังวนแห่งทุกข์ที่ยากจะพบทางออก ชีวิตของตัวละครดุจดังแก้วที่แตกหักจากการเฆี่ยนตีของผู้เขียนซึ่งมิได้ปรารถนาจะ “ซ่อม” สู่ความบริบูรณ์  การอ่านนิยายเล่มนี้ คือการตอบรับคำเชิญให้ก้าวเข้าสู่มุมหม่นของโชคชะตา ซึ่งแท้จริงคือจุดอับ ที่ผู้เขียนขับต้อนตัวละครให้ “จนมุม“ อย่างศิโรราบอยู่ก่อนแล้ว  ผู้อ่านมิอาจร่วมคิด ร่วมหวัง ร่วมฝัน ถึงทางออกอันสว่างไสวใด ๆ ได้เลย  ทำได้แค่เพียงยอมจำนนต่อบาดแผลของตัวละคร โดยมอบตัวเองเป็นผู้เฝ้าดูการเดินทางสู่ความอับปางในชีวิต อภิสิทธิ์ในฐานะของพยานคือ  การที่ผู้อ่านได้ประจักษ์ถึงสุนทรียภาพที่ซุกซ่อนอยู่ในความร้าวรานของสรรพสิ่ง ในความวิปริตของตัวละครมีความวิจิตรอย่างยิ่งยวด   มีความงามแตกเส้นสายออกมาจากการมองโลกที่บิดเบี้ยว   คลื่นอารมณ์ยามดำดิ่งก่อระลอกเป็นความแปรผันอันซับซ้อน  ความดี-ความชั่วคือการสร้างภาพเชิงศิลปะ สิ่งสามัญที่ถูกมองข้ามฉับพลันกลับมีสีสันเจิดจ้าน่าพิศวง ความแปร่งปร่ากลับเร้าความปรารถนาให้ใคร่ลิ้มลอง “ทิพยรส” อันจะเกิดขึ้นกับจิตที่ผิดปกติเท่านั้น    การเตลิดไปดื่มด่ำกับภาวะ “หลุดลอย” ของเหล่าตัวละครเพียงชั่วครู่ กลายเป็นประสบการณ์น่าตื่นใจของผู้อ่าน …ที่สุดแล้ว เราคงไม่จำเป็นต้อง “ซ่อม”  แก้วที่แตกหัก เพราะอาจทำให้พลาดการได้ยลแถบรุ้งงาม …ที่สุดแล้ว การเป็นผู้พินิจ อาจทำให้พบความวิจิตรในเสี้ยวชีวิตที่แตกสลาย ด้วยเหตุนี้คณะกรรมการพิจารณาตัดสินรางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทนวนิยายจึงมีมติให้       นวนิยายเรื่อง รักในรอยบาป ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ในปีพุทธศักราช 2559

ข้ามสมุทร  ของ วิษณุ เครืองาม เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ นำเสนอเรื่องราวชายหนุ่มนาม พจน์ ใน พ.ศ. 2542 หรือ ค.ศ. 2000 นักเรียนไทยในปารีส ที่เดินทางข้ามเวลา ข้ามทวีป ข้ามชาติภพไปยังกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 2228 ตรงกับรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช กลายเป็น แสน ผู้มีโอกาสปฏิบัติหน้าที่ในฐานะล่ามติดตามคณะราชทูตของออกพระวิสูตรสุนทร (ปาน) ที่เชิญพระราชสาส์นเจริญสัมพันธไมตรีไปทูลเกล้าฯ ถวายพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส รอนแรมไปถึงหกเดือน และเดินทางกลับมากรุงศรีอยุธยาที่ช่วงรอยต่อระหว่างรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชกับสมเด็จพระเพทราชา ที่เข้มข้นด้วยวิกฤตการเมืองภายในและความตึงเครียดของการเมืองภายนอก ท้ายที่สุด พจน์ ก็ได้เดินทางกลับมาจุดเดิม เวลาเดิม และได้ค้นหาเติมเต็มสิ่งที่ใคร่รู้ที่ประวัติศาสตร์ไม่ได้บันทึกเอาไว้ ความหนา 925 หน้า 30 บท ของนวนิยายเรื่องนี้อัดแน่นไปด้วยข้อมูลที่ผู้เขียนค้นคว้ามาอย่างละเอียดลออ ทั้งข้อมูลจากฟากของฝรั่งเศสและข้อมูลจากฟากพงศาวดารไทยเท่าที่จะมีจารึกไว้ ผู้เขียนได้ใช้จินตนาการรังสรรค์ประวัติศาสตร์ให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งในรูปแบบของนวนิยาย ผู้อ่านจะพลอยได้รับความรู้ด้านกุศโลบายทางการทูตและการเมืองที่ชิงไหวชิงพริบเพื่อรักษาผลประโยชน์และเกียรติภูมิของประเทศชาตินอกเหนือไปจากเพลิดเพลินไปกับอรรถรสของนวนิยายที่ดำเนินเรื่องโดย พจน์ หรือ แสน ผู้เดินทางข้ามสมุทร อันกินความถึง ข้ามเวลา ข้ามทวีป และข้ามชาติภพ พร้อมกับเกิดความตระหนักถึงภูมิปัญญาของแผ่นดิน และสำนึกรู้คุณของบรรพบุรุษที่รักแผ่นดินเกิด ซึ่งเห็นแก่ประโยชน์ของบ้านเมืองเป็นสำคัญ นับได้ว่านวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่อง ข้ามสมุทร ได้ทำหน้าที่อย่างภาคภูมิในการผนวกสาระข้อมูลเข้ากับจินตนาการของผู้เขียนได้อย่างกลมกลืน  คณะกรรมการพิจารณาตัดสินรางวัลเซเว่นบุ๊ค อวอร์ด ประเภทนวนิยายจึงมีมติให้นวนิยายเรื่อง ข้ามสมุทร ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ในปีพุทธศักราช 2559

แม่น้ำที่สาบสูญ ของ เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ เป็นหนังสือรวมบทกวีบอกเล่าเรื่องราวของอารมณ์และความรู้สึก ที่กวีมีต่อชีวิตและสถานที่ที่ได้เข้าไปสัมผัสสัมพันธ์ แบ่งเนื้อหาออกเป็น 9 หมวดหมู่ โดยเริ่มจาก “มาจากดิน” กวีหวนคำนึงถึงรกรากที่จากมาด้วยอาวรณ์ ส่องสะท้อนความหลังครั้งเยาว์วัยด้วยหัวใจอันเต็มตื้น กวีพาผู้อ่านท่องไปยังโลกภายในของผู้เขียนผ่านกาละและเทศะอันหลากหลาย ก่อนจบลงตรง “คืนสู่ดิน” ด้วยการกลับไปสู่เรื่องราวของเด็กช่างฝันในท้องทุ่งจินตนาการ ผู้ท่องเทียวอยู่กับโลกด้านในผ่านฤดูกาลของชีวิตอันสัมพันธ์กับฤดูกาลภายนอก  แม่น้ำที่สาบสูญ แสดงให้เห็นถึงเนื้อแท้ของความสุขอันเกิดจากวิถีเกษตรกรรมที่มีรกรากเดียวกันทั้งโลก ก่อนจะเกิดพรมแดนแผนที่และพรมแดนชีวิตเช่นปัจจุบัน ยิ่งกวีออกเดินทางกวีก็ยิ่งค้นพบว่าตัวเองสัมผัสสัมพันธ์กับธรรมชาติอย่างลึกซึ้งจนเป็นหนึ่งเดียวกัน ทั้งบทกวี ชีวิต และความฝันบรรพกาล ในด้านของภาษา เรวัตร์สามารถใช้ภาษาเพื่อสื่อความรู้สึกให้ผู้อ่านต้องจมดิ่งอยู่ในมนตราของอารมณ์อันคมเข้ม ทั้งหม่นมัวและสดใส ตามแต่กาละและเทศะที่ต้องการจะสื่อสารมายังผู้อ่านได้อย่างมีพลังสะเทือนอารมณ์ กระทบความรู้สึกไม่น้อย แม้ว่าจะปรากฏความซ้ำซ้อนทางเนื้อหาอารมณ์ในหลายบทหลายตอนก็ตาม รวมบทกวี แม่น้ำที่สาบสูญ ของ เรวัตร์  พันธุ์พิพัฒน์ จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2  

ทางจักรา โดย ศิวกานท์ ปทุมสูติ  เป็นหนังสือกวีนิพนธ์เรื่องยาว ร้อยความดำเนินเรื่องให้เกี่ยวเนื่องไปกับกงล้อแห่งสัญญะ “จักรา” ซึ่งหมายถึงการเดินทางของสาระความคิด โดยอาศัยวงล้อของจักรยานเป็นความเปรียบที่มีทั้งจังหวะปั่นให้เร็วขึ้นและถีบปกติอย่างเชื่องช้า โดยมีตัวละคร 2 ตัวเป็นพลังขับเคลื่อนแท้จริงของกงล้อ ด้วยวิธีปุจฉา-วิสัชนาไปตลอดทาง ฉากและผู้คนที่เคลื่อนเข้ามาประกอบอย่างมีจังหวะ เป็นส่วนเติมให้เห็นสภาวะความเป็นมนุษย์ เห็นสังคมอันหลากหลาย  นำพาผู้อ่านไปสู่ประสบการณ์ต่าง ๆ ได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ด้านกลวิธีการประพันธ์ ทางจักรา ได้แสดงลีลาวรรณศิลป์ในการนำเสนอ การใช้ภาษาเรียบง่าย ชี้ให้เห็นวัฏฏะที่นอกเหนือจากชีวิตอันเวียนว่ายแล้ว ยังมีการเคลื่อนเปลี่ยนโลกภายในและภายนอกที่ทับซ้อนเกี่ยวเนื่องต่อกัน ด้วยเหตุนี้คณะกรรมการตัดสินรางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทกวีนิพนธ์ จึงตัดสินให้ทางจักรา  โดย ศิวกานท์  ปทุมสูติ  ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ประจำปี 2559