เป็นบทกวีสะท้อนทัศนะของผู้เขียนที่มีต่อโลกและชีวิต โดยเฉพาะความศรัทธาที่มีต่อวิชาชีพครูของตนสามารถใช้ภาษาได้อย่างละเมียดละไมมีความลื่นไหล และคุม “ความ” ได้ดีพอสมควร